[28]
~Feel~
ให้คืนนี้ของเราเป็นคืนที่หนึ่ง ไม่ใช่หนึ่งคืนเท่านั้น
อยากให้เธอรู้ว่าฉันเห็นเธอสำคัญ
และมีความหมายเพียงใดให้มันเป็นคืนหนึ่งที่ได้โรแมนติก
กับเธอก็พอรู้ไหม
เพราะรักของเรายิ่งใหญ่ มากกว่า One
Night Stand
มันคงจะหายไวกว่านี้
ถ้าผมจับมันฉีดยา…
“มึงบอกชอบคนอื่นต่อหน้ากูเนี่ยนะ…”
“ทีพี่ล่ะ…”
“กูทำได้…มึงทำไม่ได้เว้ยยยยย!!!”
“ทำไมจะทำไม่ได้…อื้อ…” ผมเชยคางของแกงส้มขึ้นบดขยี้จูบอย่างเร่าร้อน…
สอดลิ้นเข้าหยอกล้อกับลิ้นเล็กนั่นอย่างร้อนแรง เจ้าของริมฝีปากนี้ต้องเป็นผมคนเดียวเท่านั้น
ผมไม่สามารถยกมันไปให้ใครหรือทนเห็นมันเดินจากไปได้แค่มันบอกชอบคนอื่นนี่ผมแทบจะเป็นบ้าตาย
ถึงมันจะบอกเล่นๆก็เถอะ ลิ้นเล็กๆที่เกี่ยวกระหวัดกันอยู่ในโพรงปากทำให้ผมใจเต้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
แกงส้มพยายามจะตามเกมส์ผมให้ทันด้วยการใช้ลิ้นที่ไม่ประสีประสานั่น อ่าห์…รู้สึกดีเป็นบ้า
“แฮ่กๆ” เสียงหอบหายใจหลังจากที่ผมถอนริมฝีปากออกทำให้ผมกระหยิ่มยิ้มอย่างพอใจ
“แกงไม่ได้ชอบเค้าจริงๆซะหน่อย
ทำไมสายตาพี่หื่นขนาดนี้ล่ะ แกงไม่สบายอยู่นะเว่ย…อ๊ะ”
“ก็เพราะมึงไม่สบายนี่แหละ…กูถึงจะจับมึงฉีดยา”
แกงส้มทำหน้างงกับสิ่งที่ผมพูดไป และผมก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรมาก
สายตาผมบ่งบอกไปหมดแล้ว มือผมก็ไม่อยู่สุก ลูบนั่นลูบนี่ไปเรื่อย เท่านั้นก็ทำให้แกงส้มหายงงได้ในระดับหนึ่ง
ไอร้อนจากพิษไข้ที่ส่งผ่านผิวกายมายังมือผมนี่กระตุ้นอารมณ์ผมได้ดีทีเดียว
“ไม่เอา…คนไม่สบายอยู่นะเว่ย”
“แต่กูจะเอา… ห้ามกูได้ป่ะล่ะ อีกอย่างคนที่ไม่สบายเค้าไม่เถียงกูขนาดนี้หรอกครับแฟน”
ผมก้มลงไปกดริมฝีปากนุ่มที่เพิ่งผละออกมาเมื่อกี้อีกที
เน้นย้ำตรงริมฝีปากล่าง… ก่อนที่จะเลื่อนต่ำลงมายังซอกคอขาวขบเม้มทำรอยสีกุหลาบแสดงความเป็นเจ้าของ
ปากบอกไม่เอาแต่ยืนตัวแข็งทื่อปล่อยให้ผมทำตามอำเภอใจอยู่ได้ แบบนี้เค้าเรียกว่าสมยอม
ผมพลิกตัวขึ้นไปด้านบนคร่อมร่างบางไว้ใช้ปากคลอเคลียยอดอกไม่ห่าง
ก้มจูบไล่คลอตามรูปหน้ามาเรื่อยจนมาหยุดที่ปากแดงๆนี่อีกรอบ
แกงส้มตาโตขึ้นมาทันทีที่ผมจูบมันอีกครั้ง ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นไม่ให้ผมแทรกลิ้นร้อนระอุเข้าไปได้แต่สุดท้ายก็ค่อยๆคลายออกเพื่อรับจูบแต่โดยดี ในระหว่างที่ที่อีกคนกำลังเผลอไผลกับรสจูบ ผมก็จัดการใช้มือขยี้ยอดอกสีสวยที่กำลังชูชันขึ้นอย่างเบามือเพื่อกระตุ้นอารมณ์… จนเสียงครางสั่นดังลอดออกมาจากริมฝีปากเรียวสวย
“อ๊ะ…อ๊า” ยิ่งได้ยินเสียงครางผมก็ยิ่งเพิ่มน้ำหนักที่มือมากขึ้น
…
“อื้อ…อ๊า…”
“มะ…ไม่ ทำแบบนี้ได้มั๊ย อื้อ อ๊า…”
แกงส้มครางเสียวสุดใจบอกให้ผมเลิกทำ แต่ใครจะฟัง
จะทำให้ทนไม่ไหวเลยคอยดู ผมหยุดมือแล้วก้มลงไปขบเม้มยอดอกสีชมพูนั่นแทน ลากลิ้นวนไปรอบๆ เน้นจุดเสียวกระสันเป็นพิเศษ
ทุกพื้นที่ที่ลิ้นลากผ่านจะเกิดรอยสีช้ำสวยขึ้นมา… ก็ไม่รู้ว่ามันรู้สึกยังไงหรอกนะ
รู้แค่ว่ามันร้องครางไม่หยุด สองมือน้อยขยุ้มหัวของผมจนเจ็บ ต้องยอมถอนปากริมฝีปากออกมา
“อื้อ…”
ผมถอดกางเกงให้คนที่อยู่ใต้ร่าง โดยไม่ลืมที่จะถอดของตัวเองด้วย
เพิ่งเคยเห็นคนตรงหน้าเปลือยกายหมดทุกส่วน สายตาผมไล่กวาดมองไปทั่งร่าง… นมก็ไม่ตู้มเหมือนผู้หญิง แต่ความขาวเนียนนี่สุดๆ
รอยแดงจางๆที่เกิดจากริมฝีปากของผมและผื่นชวนให้หลงใหล มองต่ำลงมาอีกเห็นลูกชายของไอ้แกงที่ใกล้จะผงาดเต็มทีแล้วผมกลับเขินขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
ก็มีเหมือนๆกัน แต่ทำไม… กูถึงหวั่นไหวได้ขนาดนี้ว่ะ
อีกฝ่ายเมื่อโดนแทะโลมจากสายตาก็เบือนหน้าหนีบวกกับเอามือมาปิดของหวงของตัวเองไว้
“พี่ฮั่น…จะทำจริงเหรอ” ไม่กล้าสบตากับผมตอนถามแต่ผมเห็นใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ…
คงเขินกับการที่เราทั้งคู่ถอดเสื้อผ้าหมดทุกชิ้น
“ถอดเสื้อผ้าหมดแล้ว…นี่กูคงทำเล่นมั้ง อีกอย่างตรงนั้นของมึงเริ่มจะชี้แล้วนะ ”
“ไม่จริง มันจะชี้ได้ไง…”
เด็กน้อยขี้สงสัยอยู่ๆก็ผุดลุกขึ้น ก้มมองดูของรักตัวเองแล้วก็หน้าแดงแปร๊ดดขึ้นมาทันตาเห็น
ผมยิ้มขำกับท่าทางตะลึงของอีกฝ่าย
“ชี้จริงมั๊ยเล่า…”
“เดี๋ยวมันก็ลงเอง…”
“มันลงเองไม่ได้หรอก…
เดี๋ยวกูช่วยมึงเอง อยู่นิ่งๆนะ ” ผมจับขามันแยกออกจากันแล้วออกแรงลากสะโพกนิ่มมาวางไว้บนตัก
แกงส้มหน้าเหวอนิดหน่อย ทำท่าจะขืนตัวออกห่างผม
“ถ้าอยากให้มันลงก็อยู่นิ่งๆ
โอเคมั๊ย มันไม่เจ็บหรอก”
แกงส้มมีสีหน้าลังเลแต่สุดท้ายก็ยอมพยักหน้ารับคำ
ผมจึงใช้มือคลำแก่นกลางกายของร่างบางอย่างล้อๆ
เมื่ออีกฝ่ายรู้ตัวว่าผมกำลังจะเล่นกับน้องชายของมัน มันก็เริ่มกระถดตัวถอยออกด้วยความตกใจ
แต่ผมใช้มืออีกข้างจับเอวยึดไว้แน่น
จนมันยอมอยู่นิ่งๆ ปล่อยให้ผมเล่นกับของรักของมันไปอย่างสนุกมือ…
“อื้อ…ทะ ทำ อะไร…เอามือ อะ…ออก
อ่าห์” เมื่อถอยออกไปไม่ได้มันก็ส่งสายตาอ้อนวอนแทน!!!
ไม่สงสารรู้ไว้ด้วย
“ช่วยมึงไง” ตอบกลับด้วยเสียงแหบพร่า…
“แบบนี้รู้สึกไม่ดีเลย มันไม่เห็นจะลง
ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีก อ๊ะ…อื้อ…”
ไม่ฟังเสียงอะไรทั้งนั้น ผมใช้มือกอบกุมส่วนนั้นไว้ก่อนที่จะค่อยๆชักเข้าออกช้าๆ ช้าๆ กดย้ำๆตรงส่วนปลายบ้างเป็นบางครั้ง
ผู้ชายใครเจอทำแบบนี้ร้อยทั้งร้อยมันก็อดกลั้นไม่ไหวหรอก
“ไม่เคยช่วยตัวเองจริงๆหรือแกล้งว่ะเนี่ย…”.
“…อื้อ…อ้า…อ๊ะ….” ผมเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
จนสิ่งๆนั้นค่อยๆแข็งตัวขึ้นรับกับฝ่ามือที่กอบกุมอยู่
ใบหน้าหวานเริ่มส่ายไปมาพร้อมส่งเสียงร้องครางตามสัญชาติญาณ
ร่างกายขาวเนียนค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงซ่าน
ขาขาวๆเริ่มสั่นระริกพร้อมกับร่างกายที่เริ่มบิดไปมา
เมื่อเห็นว่ามันไม่คัดค้านผมก็เริ่มปล่อยมือข้างที่ใช้ยึดมันไว้ออก โดยใช้มือนั้นไปบีบเค้นยอดอกกระตุ้นแรงปราถนาให้เพิ่มขึ้นแทน
“อ๊ะ…อ่า…อ๊า…” สองมือน้อยของแกงส้มเริ่มจิกบนที่นอนเพื่อระบายอารมณ์
ภาพนั้นทำให้ผมเริ่มรู้สึกปวดหนึบๆของตัวเองขึ้นมาแล้วเหมือนกัน
แต่คงต้องทำให้ร่างบางพ้นความอึดอัดซะก่อน เมื่อคิดได้ก็รีบเพิ่มจังหวะที่ข้อมือ
รู้สึกว่าคนใต้ร่างก็ให้ความร่วมมือดีมากเช่นกัน เด้งสะโพกมาตอบรับมือผมด้วย…
“อ่า…อ๊า…ม่ะ…ไม่..ไหวแล้ว…อื้อ…อ๊า…” ร่างบางเริ่มร้องไม่เป็นภาษา ส่งเสียงครางกระเส่าอย่างต่อเนื่อง
ระรัวสะโพกรับกับมืออย่างลืมอาย
มือทั้งสองข้างเปลี่ยนจากจิกที่นอนมาจิกไหล่ผมแทน
“อ๊า…” แกงส้มเงยหน้าหวีดร้องสุดเสียง…
เมื่อได้ปลดปล่อย น้ำสีขาวขุ่นเปื้อนเลอะเต็มมือของผม
กระตกเกร็งเอาน้ำออกมาอีกสองสามที ก่อนที่จะนอนหลับตาพริ้มหอบหายใจถี่คงเหนื่อยจากการใช้พลังงานเมื่อกี้ไป
ริมฝีปากระบายยิ้มอ่อนๆออกมา น่ารักจัง ผมใช้มือค้างที่ไม่เปื้อนไปยีผมนั่นเล่นอย่างเอ็นดู…
รู้ว่ามันเพิ่งได้รู้ถึงอารมณ์นี้!!! ตอนนี้ผมรู้แล้วแกงส้มไม่ได้แกล้ง… มันไม่เคยจริงๆ
บริสุทธิ์เกินไปแล้วเด็กคนนี้…
ทนมาได้ไงว่ะตั้งสิบกว่าปี
มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่ามันของล้ำค่า… ที่ผมไม่ควรเสียไป…
“เป็นไงล่ะ…สบายรึยัง…” มันไม่ตอบแต่พยักหน้าหงึกๆแทนเพราะกำลังหลงอยู่กับความสุขเมื่อกี้อยู่…
“ของพี่…มัน…ตั้ง…”
“จะยอมช่วยรึเปล่า… หืม” ระหว่างที่ถามก็เมือลูบศรีษะน้อยๆไปด้วย
ก้มลงไปขบเม้มใบหูหยอกเหย้าให้ร่างบางสั่นเล่นๆ
“เฮ้ยยยย…ทำไร…”
ผมร้องอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆแกงก็เอามือมาลูบมาคลำลูกชายผมอย่างสะเปะสะปะจนผมต้องรีบดึงมือมันออก
ไม่งั้นมีหวังพุ่งจริง
“ก็ทำแบบพี่เมื่อกี้ไง…”
“ไม่ต้องเลยไอ้แสบ…ยังไงวันนี้กูก็ต้องได้ยิงประตูหลังมึง…อย่ามาแผนสูง…”
“พี่เคยยิงประตูหลังคนอื่นมาบ้างมั๊ย…”
หะ…หา … มันคิดว่าหน้าอย่างผมจะยอมไปมีอะไรกับผู้ชายเหรอ…
แม้ตอนผมสมัยๆเอ๊าะ(ปี 1)
จะมีรุ่นพี่เก้งกวางมายั่วผมทุกวันแต่ผมก็ไม่ได้สนนะครับ
“ไม่เคย…”
“งั้นพี่คงทำไม่เป็นหรอก…เนอะ…อีกอย่างไม่มีถุงยางด้วย…” ถุงยางกูมีเป็นโหล…อยู่ในกระเป๋าแต่ขี้เกียจลุกไปเอา
อารมณ์กูเตลิดไปแล้วเว่ย
“อย่ามโนเป็นสไปร์ท์ได้ป่ะ…เรื่องอย่างนี้ปล่อยมันเป็นไปตามสัญชาติญาณและความรู้สึกก็ทำได้แล้ว มึงไม่ท้องหรอกไอ้แกง…”
“…ก็คนมันกลัวนี่หว่า…ไว้วันหลัง…”
“ไม่ต้องมาอ้อน…” เพราะกูทนไม่ไหวแล้ว ถึงทนไหวก็จะไม่ทน
เมื่อกี้มันคงไม่รู้ตัวว่ามันเอ๊กซ์แค่ไหน… ใครสั่งใครสอนให้มึงร้องครางเสียงหวานแบบนั้น…
ผมก้มลงจูบร่างบางเพื่อบอกให้เตรียมตัวรับปืนใหญ่ของผมที่พร้อมออกรบตั้งแต่ได้ยินเสียงร้องครางกระเส่าของไอ้แสบ
ร้องได้ทรมานร่างกายผมจริงๆ ผมจับขาเรียวพาดบ่า แล้วจับสะโพกมันยกขึ้น
ใช้น้ำที่มันปล่อยออกมาเมื่อกี้ทารอบบริเวณช่องทางนั้น
ก่อนที่ค่อยๆจะแทรกส่วนอ่อนไหวของตัวเองเข้าไปในช่องทางสีสวย ช้าๆ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะเจ็บ…
“อื้อ…” เสียงประท้วงเริ่มมาเมื่อร่างกายเราสองสอดประสาน
ดวงตาหวานเริ่มปรือมองสิ่งที่ที่เกิดขึ้น
เป็นเหตุ ให้ใบหน้าหวานขึ้นสีแดง…
“มันเข้าไม่ได้หรอก…ใหญ่จะตาย..อ๊ะ…”
“เดี๋ยวก็รู้…”
ดวงตาหวานฉายแววตื่นตะหนกขึ้นมาทันที…
ผมพยายามกัดฟันอดทนกับช่องทางคับแคบที่บีบรัดแน่นจนผมแทบทนไม่ไหว
กดแก่นกายเข้าไปลึกกว่าเดิม แกงส้มบีบไหล่ผมไว้แน่น
ใบหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด น้ำใสๆเริ่มปริ่มออกมาที่หางตา ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง
ผมเห็นแล้วอดสงสารไม่ได้อยากจะถอนออกให้
“โอ๊ยยยย…เจ็บว่ะ…”
“เอาออกมั๊ย…ท่าทางมึงไม่ไหว”
“ไม่เป็นไร…แกงทนได้…” ทนได้จริงเหรอ…ผมดูออกว่ามันเจ็บมากแค่ไหนแต่เพื่อผมมันคงพยายามทนเจ็บอยู่
นิสัยมันน่ารักจังผมก้มจูบที่ขมับของอีกฝ่ายเพื่อให้กำลังใจ
“งั้นอย่าเกร็งนะครับ…”
ผมออกแรงกดส่วนนั้นให้ลึกเข้าไปอีก พร้อมกับใช้มือข้างที่ว่าง กอบกุมแก่นกายของอีกฝ่ายไว้อีกครั้ง
ขยับข้อมือขึ้นลงเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจทำให้มันลืมความเจ็บในส่วนนี้ไป…
“เจ็บ…อ๊ะ…อ้า…อ๊า” ผมไม่อยากให้มันเจ็บนานก็เลยกดลงทีเดียวจนมิดแม้ว่ามันจะฝืดมากก็ตาม
ก่อนที่จะค่อยขยับตัวเข้าออกช้าๆ เพื่อให้ร่างบางปรับตัวให้คุ้นชิน
.”ยังเจ็บอยู่มั๊ย…หื๊มม…อ่า…”
“ไม่…อ๊ะ…อ่าห์ๆ”
อยากบอกว่ามันฟิตมาก… ฟิตมากจริงๆ
ช่องทางอุ่นก็ตอดรัดซะจนผมอยากปล่อยให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
“อ่า…อ๊า…”
“พี่ฮั่น…อ่า…อ๊า” เสียงร้องกระเส่าดังทุกๆการขยับเคลื่อนไหว
ผมขยับกายรัวๆเร็วๆ พร้อมกับขยับข้อมือให้เร็วขึ้นไปด้วย… ด้วยอารมณ์ปราถนาที่มันเพิ่มขึ้นของทั้งตัวของผมเองกับคนใต้ร่าง
พรั่บ พรั่บ พรั่บ
เสียงเนื้อกระทบกันระหว่างที่ผมกำลังขยับแก่นกายเข้าออก
ลำตัวของอีกฝ่ายโยกไปตามแรงเคลื่อนไหวของอารมณ์
ใบหน้าหวานสะบัดไปมา สองแขนโอบรอบต้นคอของผมไว้แน่น สะโพกกลมมนทำหน้าที่ตอบรับแรงกระแทกได้อย่างดี
เสียงหวานร้องครางไม่หยุดเพราะถูกปรนเปรอจากทางด้านหน้าและด้านหลัง…
“อ่าห์…อ๊า..”
ยิ่งได้ยินเสียงก็ยิ่งทำให้ผมควบคุมแรงอารมณ์ของตัวเองไม่ได้
เร่งจังหวะรักให้แรงถี่ขึ้นไปอีก…
“เบาๆ…อ๊ะ…มันจุกพี่…อ๊า…”
“โคตรแน่นเลยว่ะ…อืม…”
ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามแรงปราถนา
ทุกๆแรงรักที่ผมใส่ไปผมอยากให้มันรู้สึกดีที่สุด เราเป็นของกันและกันแล้ว… เรารวมเป็นหนึ่งเดียว สำหรับผมมันไม่ใช่แค่การทำอย่างว่าแล้วผ่านไป…
แต่มันมีอะไรที่มากกว่านั้นอยู่ในการกระทำครั้งนี้…
ผมรู้สึกดี… อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
แม้จะเคยมีอะไรกับผู้หญิงมามากมายแต่ก็เทียบไม่ได้เลยกับคนที่อยู่ใต้ร่าง … ถ้าไม่ใช่มันก็คงไม่รู้สึกดีขนาดนี้!!
รู้สึกมีความสุขมากกว่าทุกครั้ง…
“อ๊า…”
ผมชอบ…เสียงร้องครวญครางของคนใต้ร่าง
ชอบ… ดวงตาหวานเยิ้มที่บ่งบอกความต้องการออกมาเต็มที่…
ชอบจริงๆ!!!
“อ๊ะ…อ๊า….”
เสียงร้องครางของเราสองคนดังขึ้นพร้อมกันท่ามกลางความเงียบภายในห้อง
เหงื่อของเราสองคนไหลซึมไปตามใบหน้าและลำตัวตามบทรักที่เร่าร้อน… เมื่อผมออกแรงกระแทกครั้งสุดท้ายก่อนที่ปล่อยกระแสน้ำอุ่นๆเข้าไปในช่องทางแคบนั้น
พร้อมกับที่ร่างบางปล่อยของตัวเองออกมาเหมือนกัน… ลมหายใจหอบเหนื่อยของเราสองคนดังชัดขึ้นในใจ
เหนื่อยเพราะความสุขสมจากการร่วมรักที่เพิ่งผ่านมา…
“กูรักมึง…นะ”
ก้มลงกระซิบข้างหูของอีกฝ่าย รอยยิ้มบางๆผุดขึ้นมาเป็นเชิงรับรู้
ก่อนที่ผมจะเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกแบบไม่ยั้ง
ปลดปล่อยความอึดอัดใส่ร่างน้อยไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย…คืนนี้คงอีกยาวไกลสำหรับความรักของเรา
ต่างคนต่างมีความสุขคอยพร่ำบอกรักกันทุกรอบที่ไปถึงขีดสุด...
ทั้งๆที่เราทั้งสองคนเป็นผู้ชายด้วยกัน… แต่เหมือนทุกอย่างมันจูนเข้าหากันได้ดีกว่าที่คิดไว้…
มันส์สุดยอดดด…
…………………………………………………………………………………………………….
กลับไปเด็กดีเม้นกรือไม่เม้นก็ได้...จุ๊บๆ
